صدای رکسان Roksan Review

صدای رکسان Roksan Review

دوشنبه 19 مارس 2007
/ / /

 

roksan1.jpg

سیستم به شرح زیر بود:

Analog Source Xerxes 20 (£7000)

Transport Attessa (£3000)

DAC Attessa (£3000) + PS (Power Supply £950)

Pre Amplifier ROK L1.5 + PS (£2500 + £950)

Power Amplifier ROK M1.5 (4 monoblock each £2500)

B&W Nautilus 802 (£7000)

این تحلیل نتیجه دیدار آقای کیوان ناهید هست که اینجا مینویسم . شاید کمتر از 3 ساعت موسیقی گوش دادم و تا آنجا که فهمیدم مینویسم برای اینکه تحلیل دقیق نیاز به زمان خیلی بیشتری دارد. اولین مساله ای که بسیار توجه مرا جلب کرد نوع Setup سیستم و اهمیت به مسائل جانبی بود. سیستم در بالای 90 درصد Performance واقعی Setup شده بود که بسیار برایم جالب بود. ایشان به همه مسائل مانند آکوستیک ، گراند ، AC Power ، عدم حرکت و لرزش کابلها ، گرم نگهداشتن سیستم و … اهمیت داده بودند و صدایی راحت ، نرم و شنیدنی از رکسان میگرفتند. رکسان بیش از انتظار من ظاهر شد و صدایش برایم جالب و شنیدنی بود. فضای آکوستیکی خوب بود اما بنظرم این بلندگو کمی برای اتاق بزرگ بود و در این فضا هم کمی نیاز به Placement بهتر داشت اما صدا با همین Setup تصویر خوبی داشت. B&W کمتر از انتظار من ظاهر شد و نیاز به Coherence و Openness بیشتری در ناحیه وسط و بالا داشت. البته باز تکرار میکنم ممکن بود در فضای بهتر این مساله کمرنگ تر بشود. صدا در Mid با تک استرینگ خیلی خوب رندر میشد و اتاق کم بازگشت و نبودن دیوار جانبی ابعاد خوبی برای Soundstage درست کرده بود. صدا شاخصی نرم Smooth و خالی از نا آرامی و استرس داشت. هم در وسط و هم در ناحیه بالا صدا کاملا Grainless و غیر فوروارد پخش میشد. صدا ریتم و آرامش لازم را با خود داشت هر چند در ناحیه پایین کمی گرفته بنظر میرسید که ممکن بود به Cabling یا سازگاری Amplifier با بلندگو برگردد و من بیشتر احتمالم به کابل بلندگو بر میگشت تا سازگاری Amplifier با Speaker . صدا کمی حالت گرفته داشت اما نه آنقدر که شفافیت را از دست بدهد و این مساله بیشتر در نواحی پایین مشهود بود. صدا Soundstage خوبی از نظر ابعاد و فوروارد نشدن حتی در Complex Music داشت و Texture صدا میگفت الکترونیک سیستم از کیفیت خوبی بهره میبرد. صدای B&W در ناحیه بالا نرم بود و من Openness و Sharpness بیشتری رو میخواستم. صدا نیاز به سرعت و احساس Liveness بیشتری داشت اما B&W بیشتر بسمت صدایی تنبل اما با حالت نرم و Smooth گرایش داشت. فکر میکنم DAC رکسان خیلی خوب بود و تفاوت کمی در صدا با Analog Source داشت البته تا حدی من این مساله را بخاطر محدودیت بلندگو حس میکردم که ره یافت زیادی به شنونده در Low Level Detail نمیداد و به اصطلاح صدا Revealing نبود. در حالت آنالوگ هم صدا راحت و نرم پخش میشد و ما کاراکتر الکترونیک و انرژی اضافی کمی در صدا حس میکردیم. کمی در حالت آنالوگ صدا Real تر شده بود و صدا در ناحیه وسط گرم Warm و Smooth بود. کمی احساس Boxing در صدا بود و بلندگو این حس را به شنونده میداد که از یک بلندگوی درایوری با Box صدا در می آید. صدای Roksan در کلاس Solidstate به صدای Mcintosh و اگه اشتباه نکنم به صدای Jeff Rowland نزدیک تر بود تا به صدای Krell و صدا Richness و Body خوبی در ناحیه وسط داشت (البته من نه مکینتاش رو شنیدم نه جف رولند رو اما با توجه به تحلیلهایی که خوندم نوشتم). ناحیه بالا خیلی گسترش نداشت و نمیشد خیلی در مورد آن حرف زد بقول Jonathan Scull صدا Darker & Sweeter بود . احساس پراکندگی و عدم تمرکز و آرامش در صدا نبود و شنونده اصلا خسته نمیشد که نشان میداد سیستم خیلی خوب جمع شده بود و تنها مساله فضای بیشتر و شایدم Cabling بود. دوست داشتم صدا Live تر و شفاف تر بود با Coherence و جزئیات بیشتر که به آقای ناهید پیشنهاد کردم بسمت بلندگویی Fast تر و Cabling ای بهتر بروند. رکسان خیلی خوب بود و مهمترین چیزی که در Texture صدا مشهود بود یکدست بودن شاخص صدای الکترونیک بود که این مساله از مزایای خرید تک برندی است ، یعنی اگر همه کامپوننتها از یک برند انتخاب شوند صدا در Texture یکدست و خوب میشود. رسیدن به Texture خوب و یکدست با Mix چند شرکت کار راحتی نیست حداقل در ایران. این سیستم برای شنیدن در دراز مدت خوب بود ولی مطابق سلیقه شنیداری من نبود. باید از آقای ناهید بخاطر این دموی خوب تشکر کنم.

One Comment