همیشه یه چیز خیلی بارز تو فیلد آئودیو حس میشه اونم عدم پیشرفت محسوس این صنعت در مقایسه با فیلدهای دیگر علم هست.
مثلا تو ریاضیات ، پزشکی یا مهندسی فضا و یا طراحی موشک و یا هر زمینه دیگری که تکنولوژی میتونه منجر به درآمد بشه ما هر روز شاهد تغییرات جالبی هستیم اما در زمینه صنعت صدا بنظر من خیلی پیشرفت کند هست و مطمئنا کند خواهد بود.
دلیل این موضوع میتونه این باشه که گردش مالی این صنعت خیلی خیلی کم هست و تمام انرژی ها بصورت برندهای زیاد و پراکنده وجود داره که هر کدوم اونها برای بقا مجبورند قیمت هاشون رو بالا ببرند و نمیتونند بودجه تحقیقاتی زیادی داشته باشند.
یکی میگفت اینجا تو ایران به خودشون افتخار میکنند یک پسر 16 ساله اختراعی کرده که بینظیره اما یکی نیست بهشون بگه آقا وقتی پسر 16 ساله تو مملکتی اختراع میکنه معلوم میشه اونایی که باید تو موسسات تحقیق و پژوهش و اختراع کنند دارند با اونجاشون بازی میکنند و این افتخار حساب نمیشه.
حالا وضعیت آئودیو هم اینجوریه و وقتی یکی مثل رومی که وقت محدودی داره و بودجه تحقیقاتی هم نداره به تنهایی برای آئودیو قانون مشخص میکنه این نشون میده کلا این صنعت احتمالا هم خیلی کم هوش بوده و هم کار تحقیقاتی درست درمونی انجام نداده.
به تکنولوژی بلندگوسازی که نگاه میکنیم همونایی که قبل ها بوده هنوز هم هست بدون تغییر محسوسی و هنوز یک همگرایی برای ساخت بلندگو شما نمیبینید و هر کسی ساز خودش رو میزنه ، یکی میگه پاسخ فاز مهم نیست یکی میگه مهم هست ، یکی میگه پورت مشکلی ایجاد نمیکنه یکی میگه پورت صدا رو خراب میکنه و … و دلیل این همه فاصله و پراکندگی و عدم همگرایی بخاطر نبود پیشرفت تو زمینه طراحی سیستم های صداست.
صدای هر جورشو هم که میشنوید اشکالات خودشو داره و فاصله از ایده ال خیلی زیاده و یا وقتی با آمپلی فایر های مختلف یا سورس ها صدا رو میشنویم همین موضوع خود نمایی میکنه.
آئودیو نه مسیر های بهینه رو درست فهمیده و نه در طی مسیر درست پیشرفت چندانی داشته. منظورم از مسیر درست هم متد ارزش گذاری صحیح هست و هم ساختار طراحی بهینه.
الانم باید خندید به اینکه باید برگردیم 100 سال پیش ببینیم التک چی ساخته یا سورس آنالوگ چگونه پاسخ میده. فکرشو بکنید مثلا تو صنعت خودرو سازی ما به این نتیجه برسیم بی ام و 750 مدل 2011 رو بهتره بفروشیم بریم بی ام و 50 سال پیش رو بخریم ، واقعا مسخره نیست؟!
از وضعیت ناجور صنعت صدا همین بس که ما سیستم هامون رو تو آکوستیکی میشنویم که تا 20 دی بی نوسان پاسخ فرکانسی داره و هیچ جای این صنعت توجهی به این موضوع نمیشه.
آئودیو نت ژاپن با تحقیقاتی که کوندوسان کرد رسید به یک مدل خوب با ترانس هایی که صدای خوبی دارند اما من از شما میپرسم آیا ما باید 250 میلیون پول یک آمپ بدیم؟
کوندوسان به تنهایی تلاش و تحقیق کرد و یه چیز خوبی ساخت و میخواد برای کاری که کرده پول خیلی زیادی بگیره اما فرض کنید اگر این تحقیقات برای ترانس بهتر نه توسط یک نفر بلکه توسط یک تیم بزرگ در یک موسسه بزرگ انجام میشد و نتیجه تحقیقات با فروش بالا هزینه اش در میومد ما میتونستیم آمپ خیلی خیلی بهتری از آئودیو نت ژاپن رو با یک صدم قیمت آئودیونت بخریم.
یا تو همین تکنولوژی کابل واقعا مسخره است یکی بیاد مثل NSB چهل میلیون تومن بابت یک متر اینتر کانکت بگیره اونم بدون اینکه صداش تفاوت زیادی داشته باشه. یا استیلچ بگه من از فلان متریال استفاده کردم تو به من 20 میلیون بابت دو متر کابل بده. وقتی سطح متوسط تکنولوژی در دسترس (که دست گروه خاصی نیست) بره بالا طبیعتا رقابتی بوجود میاد که تو قیمت های معقول بهترین صدا رو میشه شنید.
یا تو بلندگو هیچکدوم ار تکنولوژی ها چه درایوری چه پلنر چه فول رنج ها چه الکترواستاتیک ها ما اونقدر پیشرفت نکردیم که صدا ها هم به هم نزدیک شده باشند و هم به ایده ال. هر کدومشون یه نقات قوتی داره و یه نقاط ضعفی اما نقاظ ضعف همشون اونقدر هست که فاصله زیادی از ایده ال داشته باشند.
بنظر من های فای یک هزار جزیره شده که تو هر جزیره هر کسی حرف خاص خودشو میزنه و هیچ کدوم حرف ها هم به اندازه ای که باید (یا به اندازه ای که پول میدیم برای اون متد) به واقعیت نزدیک نیست و هر کدوم هم فکر میکنند عقاید بقیه جزیره ها اشتباهه.
شاید روزی این جزیره ها به هم نزدیک تر شوند و به نقطه ای برسند که من اسمش رو ایده ال میگذارم اما مطمئنا تا 10 نسل بعد از ما هم این اتفاق نخواهد افتاد.
راستی سیستم رو کامل جمع کردم و دارم همه رو میفروشم. من آخرش از همه شما ها عاقبت بخیر تر شدم و هم ویروس خرید های فای رو از سرم بیرون کردم و هم پول هایی که برای های فای دادم رو دارم پس میگیرم.
خوش به حال امیر حسین …
اینم قوانین جزیره رومی :
Here is a collection of my personal, highly subjective conclusions about the winning patterns that makes a playback system “to sound”. Certainly they are not “Rules” but rather an assemblage of observations that repeatedly and predictably work for me. I’m not an expert in many fields of the “Rules” but I do have multiple practical conformations in my and otheres listening rooms that the “Rules” do work.
Analog Sources
Cartridges moving coil only. Tonearms are long with excessive affective mass. A few cartridges with different profile needles are good. Whatever turntable used it should not produce the disgusting “ported” bass with hollow tone – the 99% of them do. I prefer very heavy TT with high inertia driven by low torque belts. Whatever type or topology phonocorrector is used it shall give out more gain then needed. The RLC RIAA is better than RC. No records treatment of any kind beside regular washing with alcoholic flue and vacuuming. No cable after step-up transformer, if a transformer is used. No contemporary LP pressing – they are all garbage.
Digital Sources
SACD, DVD-A, XRCD and many other “hi-resolution” formats should not be used. Properly implemented 20-24bit PCM is way more musical than anything else so far commercially supported. Digital is inherently not editable. A RAW 24bit file, right after A/D processor is true pure digital. If the file was expose to ANY further DSP processing, even change 0.1dB of gains is a terminal death of pure digital and birth of digital garbage. Any rate, resolution or format conversion, including putting the file to CD, DVD formats, is terminally killing the file.
Amplification Electronics
An amplifier has to have minimum amount of stages to serve the needed of the given gain. I am an advocate of DSET topology – Dedicated Single-Ended Triode™, The concept DSET implies a narrow-bandwidth parallel operation of the SET channels with an optimization of transformers, operation point, power supplies and other parameters specificity for the needs of the given bandwidths. I advocate no active crossovering around active stages but line-level crossovering integrated with DSET topology.
Loudspeakers
No ports. No dipolar operation in any forms. No synthetic driver’s cones. Wider dynamic range is better but after 110dB/W the Transient/Tone balance rapidly goes down. No impedance equalization, no resonators of any kind. No crossovers more then 6db/octave if possible; in very specific cases higher order might be used but very reservingly, very “creatively” and with the very well-determined purpose. Loudspeakers should have multiple channels and the channel should be painstakingly and meticulously time-aligned not only geometrically but acoustically. Any minute phase discrepancy between the channels religiously tabooed. Loudspeakers should be viewed only in context of their listening environment and should be positioned according the DPoLS concept (search my site for further explanations). The “quality” of the loudspeakers should bear ONLY on the quality of drivers and the loudspeaker design should recognize and to embrace (not combat!) the idiosyncrasies of drivers. Consequentially the design should furnish the best possible environment for the drivers to let them operate at their full natural blossom. Horn loaded loudspeakers are the most advance topology of any loudspeaker. The properly implemented and advanced performing home-based horn-loaded loudspeakers are practically unknown to wide audio public.